In het voorjaar vormt het wollegras zich als een wollen deken over het veen, in augustus verandert de heide het gebied in een paarse zee en in de winter is het landschap ruig en soms volledig wit.
In de schemering neemt het gebied mythische vormen aan, bijna dramatisch, wat bijzonder mooi maar ook bijna 'gevaarlijk' aanvoelt. De horizon is in de verte en er is een ongewone, ongebruikelijke en onvoorstelbare stilte - het veen voelt in alle seizoenen totaal anders, bijna onwerkelijk. Daardoor is het iedere dag weer een bijzondere coulisse om in te wandelen.