HAR005 - De berg in het veen

De Schwartenberg

Een zandheuvel de naam berg geven, dat kan alleen maar op een plek waar verder alles vlak is. Zoals in het Emsland. Over het ontstaan van de Schwartenberg doet een mooi verhaal de ronde: Twee reuzen kregen ruzie over een omgevallen kruiwagen. Uiteindelijk lieten ze de hoop zand die uit de wagen viel gewoon hier liggen. Een verhoging in het vlakke landschap was voor sommige doeleinden heel handig. De grens liep van de kerktoren van Wietmarschen tot aan een punt op de Schwartenberg (grenspaal 165) Staande op de berg hadden de douanebeambten een prima overzicht over het Bourtanger Moor en konden eventuele smokkelaars snel worden ontdekt.
Daarnaast was de Schwartenberg als hoger gelegen – en dus droger – terrein gewild als veeweide bij Duitse en Nederlandse boeren en bij de Ter Apeler monniken. In tijden van oorlog vluchtten velen naar de berg om te ontkomen aan het oorlogsgeweld. Vandaag de dag is het een fijne picknickplek met een mooi uitzicht, compleet met vlaggenmast en banken om te zitten.