Schapendrift aan de Schwarze Weg

Achter het picknickhuisje loopt de 2,6 kilometer lange wandelroute van Rühlerwist naar Heseper Twist, een pad dat al in 1788 werd aangelegd, zij het met een heel andere functie. Nu is het een plek waar wandelaars de restanten hoogveen bekijken en zich verbazen over het hoogteverschil van twee meter met de omliggende turfwinningsvelden. Terwijl omliggende percelen tegen het eind van de achttiende eeuw waren afgegraven en in cultuur gebracht, bleef hier het hoogveen onaangetast.
De veenontginning was gestart toen de prinsbisschop van Münster in 1886 koloniën vestigde in de grensstreek met Nederland, een gebied dat tot dan toe enkel werd gebruikt voor het weiden van vee en waar regelmatig onenigheid was over het gebruik. Met de nieuwe veenkoloniën Heseper Twist in de beekdal van de zuidelijke Aa en Rühlertwist aan de Norderaa schiep hij voldongen feiten om de grens met Nederland vast te leggen De landbouw die hier bedreven werd, concentreerde zich op de laagveengraslandjes langs de Aa die geschikt waren als veeweide.
Aan de hoger gelegen kant van het beekdal werden de veenboerderijen gebouwd, in een lange rij aan de rand van het hoogveen. Hier waren ze beschermd tegen overstromingen. Elke plaats omvatte een boerderij met een stuk grond van honderd meter breed en tweehonderd meter lang. Daarachter lag het hoogveen dat door de boeren gezamenlijk werd gebruikt: voor turfwinning, brandcultuur, boekweitteelt en als schapenweide. Om te voorkomen dat de schapen onderweg naar het veen de boekweit plat trapten werd een logistiek systeem opgezet: In totaal werden er vier schapendriften aangelegd – de schapen liepen vanuit de stal via de drift naar de weide zonder schade aan de kostbare boekweit.
De enige bewaard gebleven drift dient nu als wandelroute, zoals aan het begin van dit stukje al genoemd.