Het Bourtangermoeras behoorde tot voor de cultivering in het midden van de 19e eeuw met haar 1200 km² tot het grootste samenhangende hoogveengebied van Midden Europa. Het schijnt een griezelig en dreigend gebied te zijn geweest. Het beeld van een onbeheersbaar en voor de mens levensbedreigende natuur heeft zich nu toch iets veranderd.
Door de vestiging van nederzetting, turfwinning en het landbouwgebruik ziet de regio er nu uit als een mozaïek van percelen met een verschillend karakter. Het spectrum gaat van oorspronkelijk hoogveen en herstelde hoogveengebieden met unieke flora en fauna, tot waardevolle, sterk door de mens beinvloede cultuurlandschappen. Bedrijven met enorme, moderne landbouwmachines hebben een bepalende economische factor. Tussen extensief gebruikt groenland en bossen bloeien ook de levendige steden en gemeenten.
Het profiel en karakter van het veengebied is in het gehele Natuurpark aanwezig. De wijdte van het landschap, de langgestrekte dorpen langs kanalen die voor het veen zo typisch zijn, vallen bijzonder op. Langzaam ontwikkelen de veengebieden weer.